انقلاب روسی 1905 با مجموعهای از انقلابها در ایران (1906)، ترکیه (1908)، مکزیک (1910) و چین (1911) دنبال شد؛ انقلاباتی که مرحله جدیدی در تاریخ جهان در حال توسعه شناخته میشوند و ایدئولوژیهای رقیب- ناسیونالیسم، دموکراسی، مذهب و سوسیالیسم- را به یک مواجهه و رویارویی آزاد کشاند. انقلاب مشروطه ایرانی بیشتر به خاطر تاسیس پارلمان و یک مشروطه دموکراتیک برای نخستینبار در کشور است که به خاطر میآید. آنچه کمتر شناخته شده، نقش گرایشهای سوسیالدموکراتیک متفاوت است که در ایران این دوره فعال بودند. این گروهها که به جای خودشان سازمانهای مهمی شدند، اهمیت زایدالوصفی در فهم این دوره و توسعه انقلاب دارند. دیگر اینکه جنبههای اجتماعی و فرهنگی انقلاب که سوسیالدموکراتها در آن نقش اساسی ایفا کردند، کماهمیت و غیرضروری نبود بلکه به اصل انقلاب نزدیکتر بود. «ظرفیتها» و «محدودیتهای» جنبش کمک به تعریف آن کرد.
Download: